وبلاگ شخصی سعید جلیلی هنرمند. سلام به دوستان عزیز و گرامی. وقتی که بادهای موافق مخالفند در قلب کوچکت نرسیدن شناور است. از با دبان پاره شده حدس می زنی دنیا برای قایق تو مرگ آور است. وقتی که دست های تو پاروست توی آب اما اثر ندارد و هی باد می وزد. احساس می کنی که در این بلبشو دلت درگیر حس وحال مه آلود بندر است. دوست دارم که تو باش.

سلام بعد از مدت ها آمده ام با یک غزل. اصلا نمیدونم روزها و ماه ها چجوری سپری شدن. اما زنده ام هنوز و غزل فکر میکنم. شاید مهم ترین اتفاق این بود که دو ماه پیش پدربزرگم رو از دست دادم و هنوز دلتنگم. امیدوارم همه ی دوستان خوب و خوش باشن . ممنونم از پیام ها و پیشاپیش تشکر میکنم از نقد و نظرتون . باد با خودش برده ست آشیانه هایش را. زخمی است و می خندد چون درخت غمگین که. شال برف پوشانده است زخم شانه هایش را. آمدی بهار آمد این درخت زیبا شد.

طنز نوشته های نمک الشعرای بهار. وبلاگ نوشته های طنز آمیز. ایام محرم و صفر در پیشه و به احترام عزای حضرت سید الشهدا در این ایام مطلب جدید تو وبلاگ نمی ذارم . گفتی جلوی فساد را می گیری. م م د خ ف ن و عماد را می گیری. من مطمئنم که هر کس از بیت المال. ب رد و به شما نداد را می گیری. من ساکن کوهپایه ی الوندم. از شدت خوشبختی خود می خندم. اینجا همه چیز رو به راه است و درست. زبان قاصر از وصف خوبی یار من است. دو تا شده است .

گاهی برای زندگی حتی هوا کم می شود. نهاینجا هم پر از درد است خاتون. و روح زندگی سرد است خاتون. کنار جاده های خیس غربت. هزاران چشم ولگرد است خاتون. و از پس کوچه های پرنجابت! دو سو م سهم نامرد است خاتون. همان مردی که در رویای باران. که تو زشتی و بدی! نه پری داری و بالی و نه کاری بلدی. بغض کردو دلش انگار شکست. پیله ای بافت عجیب! .